یاد گرفتم به خاطر کسی که دوسش دارم باید دروغ بگویم

یاد گرفتم هیچکس ارزش شکوندن غرورم رو نداره

یاد گرفتم توی زندگی برای اون که بفهمم چقدر دوستم داره هر روز به یه بهانه ای دلشو بشکونم

یاد گرفتم گریه ی هیچکس رو باور نکنم

یاد گرفتم بهش هیچوقت فرصت جبران ندم

یاد گرفتم دم از عاشقی بزنم ولی..اما..از کجا بگم از کی بگم..

می خوام همین جا دلمو بشکونم خوردش کنم تا دیگه عاشق نشه..

تا دیگه کسیو دوست نداشته باشه..

توی این زمونه کسی نباید احساس تورو بدونه و گرنه اون تورو می شکونه..

میخوام بشم همون آدم قبل کسی که از سنگ بود و دو رو برش دیواری از سکوت و بی تفاوتی..

می خوام تنها باشم